هر آمدنی را رفتنی است ، نمیشود که بیایی و یک جا ساکن بشوی ، اگر ساکن بشوی می گندی ، ساکن شدن و بی حرکتی و عادت به وضع موجود مساوی است با گندیدن و تباهی و نابودی ، نمیشود جایی بمانی و ماندگار بشوی ،رفتن کلیدی است برای رسیدن به جاودانگی و ماندگاری، رفتن مساوی است با کسب تجربه های جدید ، آشنایی با فضاهای جدید ، با یک جا ماندن نمیشود پیشرفت کرد ، باید رفت و رفت و رفت ….
دل کندن از این وبلاگ برای من خیلی سخت است ، اما چاره ای نیست ،باید کوچ کرد و دل کند از همه ی چیزهایی که یک زمانی دوستشان داشتم، هر مردی زمانی دست به کوچ میزند ، زمان این کوچ را هیچ وقت نمیتوان پیش بینی کرد ، باید مرد باشی تا بفهمی این حس یعنی چه ، نشسته ای و ناگهان حسی از جنس شهود تو را فرا میگیرد ، نمیتوان این احساس را توصیف کرد ، فقط میدانی که باید کوله بارت را برداری و بروی جایی دیگر ، بروی تا بزرگتر شوی ، بروی تا بیشتر یاد بگیری ، اندیشه ی سبز یک تجربه ی شیرینی بود که هیچ وقت فراموشش نمیکنم …..
+اگر دوست داشتید میتوانید مرا اینجا پیدا کنید.
اندیشه های یک انسان نه چندان معمولی 
